First post ito.
First post simula nang umalis ako dito.
Grabe ang girly ko pala noong bata pa ako.
Ang dami ko pang ka-echosan.
Hindi ko nga alam kung bakit ako gumawa ng account dito.
Siguro kasi ang dami ko ng gustong ilabas at wala akong mapaglabasan.
Drama noh? Pero totoo.
Public ito pero nakasisiguro ako na wala masyadong dadaan sa website na ito.
Wala.
Lalo na ikaw.
Oo, heartbroken kasi ako ngayon.
Hindi dahil sa nakaraan.
Kung hindi dahil sa ngayon.
Siguro hindi mo maiintindihan.
Paano mo nga naman maiintindihan, ni hindi mo nga ako napapansin.
Nakatutuwang isipin na parati tayong pinaglalapit ng tadhana.
Siguro hindi mo napapansin.
Siguro. Nagbabakasakali..
Dati na kitang nakikita. Dati na kitang kilala.
Ngayon lang tayo naging tunay na magkaibigan.
Magkaibigan.
Nagbabatian, nagpapansinan, naglolokohan, nagtatawanan, nagtutulungan..
Kahit kailan, hindi ko akalain na mahuhumaling ako sayo.
Paano ba naman, ang dami nating pagkakaparehas.
Nakakatuwa. Nakakatuwa..
Sana hindi pa huli ang lahat.
P.S Idol na nga pala kita.
Where does love go?
